Qanat, A Symbol of Science in the Ancient World

Document Type : -

Author

Department of Archaeometry, Faculty of Cultural Materials Conservation, Tabriz Islamic Art University, Tabriz, Iran

Abstract

The earliest surviving traces of qanats date back to the emergence of the first human civilizations. Remnants of ancient Iranian qanats from as early as the third and second millennia BCE can still be found in various regions of Iran. Numerous qanat systems from the Achaemenid and Sasanian periods have also endured. Qanats are recognized as symbols of science and engineering in the ancient world. They reflect a profound understanding of hydrology, geology, and engineering among past societies. The ability to locate and extract hidden water deep underground, to dig long and deep tunnels, and to guide water along a gentle slope required advanced knowledge and skill. For centuries, humans have studied the earth and its constraints, and the construction of qanats in some of the most complex geological formations thousands of years ago demonstrates an early form of applied geological engineering—long before geology emerged as a formal scientific discipline in the 17th and 18th centuries. These ancient qanats were excavated in accordance with the natural laws governing soil behavior. Today, such behavior is studied under the discipline of soil mechanics.

Keywords

Main Subjects


الهی، علی،1384، «بررسی روند تکاملی نقشه برداری تحت الارضی قنات»،کنفرانس بین المللی قنات،کرمان.
احمدی حسین و عباس پرتوی مقدم 1395. تاریخ ایران و جهان. شرکت چاپ و نشر کتاب ّ‌های درسی ایران.
استیو اسلومن، فیلیپ فرنباخ 2017. مترجم: مینا تربتی، محسن فشی. توهم آگاهی. انتشارات کتاب کوله پشتی.
اسدی نیا، حسن، و سید حسین میرزینلی. 1388. زمین­شناسی مهندسی کاربردی. انتشارات دانشگاه پیام نور.
اسفرازی، ابو حاتم مظفر (506-437 ه.ق). رساله آثار علوی. به تصحیح محمد تقی مدرس رضوی 1356. انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
اوبروچف. 1986. مبانی زمین­شناسی. ترجمۀ عبدالکریم غریب. 1364. شرکت سهامی انتشارات خوارزمی، چاپ سوم.
بهنیا، عبدالکریم. 1379. قنات­سازی و قنات­داری. تهران، مرکز دانشگاهی، چاپ دوم، 1379.
بیرونی، محمد بن احمد ابوریحان (632-440 ه.ق). آثارالباقیه. ترجمه اکبر داناسرشت 1363. تهران: انتشارات امیرکبیر.
تقوائی، ویدا 1395. آشنایی با بناهای تاریخی. تهران: شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی.
چهرازی، علی بابا و بهمن مقرب نیا. 1383. نقشه­برداری. انتشارات دانشگاه پیام نور.
سازمان برنامه و بودجه. 1360. «گزارشی در مورد قنوات استان سمنان»، اولین سمینار قنوات ایران، مشهد، (تیر 1360)(ع ب).
سازمان برنامه و بودجه. 1360. «گزارش سازمان برنامه و بودجه استان سیستان و بلوچستان در مورد قنوات سیستان و بلوچستان»، اولین سمینار قنوات ایران، مشهد، (تیر 1360)، (ع ب).
سمسار یزدی، علی اصغر. 1393. قنات زارچ. مرکز بین المللی قنات و سازه‌های آبی تاریخی، انتشارات شاهنده.
صداقت، محمود. 1382. زمین و منابع آب (آبهای زیرزمینی). تهران، دانشگاه پیام نور، چاپ چهارم تیر 1382.
صداقت، محمود و حسین معماریان. 1381. زمین­شناسی فیزیکی، جلد اول: فرایندهای بیرونی. تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور. چاپ چهارم مهر 1381.
صفی نژاد، جواد و بیژن دادرس. 1379. «سد زیرزمینی قنات وزوان-  میمۀ اصفهان». تهران: موسسۀ گنجینه ملی آب ایران.
صفی نژاد، جواد. 1359. «نظام‌های آبیاری سنتی در ایران». موسسۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران، 1359، (ع ب).
صفی نزاد، جواد و محمورضا سبزیان. 1367. بوکن، «سکونتگاه مقنیان یزدی». تحقیقات جغرافیایی زمستان 1367 شماره 11
صفی نژاد, جواد و دادرس, بیژن . (1373). «بند قنات (سری نهفته در دل خاک)». فصلنامه علوم اجتماعی, 3(5.6), 115-133.
doi: 10.22054/qjss.1995.5156
معماریان، حسین. 1386. زمین­شناسی برای مهندسین. انتشارات دانشگاه تهران، چاپ نهم.
مومیوند، حسن. 1395a. مکانیک سنگ. جلد اول (مبانی و پیشرفته). انتشارات دانشگاه ارومیه.
مومیوند، حسن. 1395b. مکانیک سنگ. جلد دوم (مباحث تکمیلی و تخصصی). انتشارات دانشگاه ارومیه.
مهریار محمد، و احمد کبیری. ۱۳۶۵. «گزارش مقدماتی بررسی میدان باستانی دلازیـان، چشـمه شـیخ.» سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران، شمارۀ ۱۳، ۱۲و ۱۴، صفحۀ ۳ تا ۴.
رنان، کالین ا، 1984. تاریخ علم. ترجمه حسن افشار 1366. چاپ اول. حرفچینی مؤسسه سلطانی. لیتوگرافی مردمک. چاپ پنگوئن. صحافی میلاد
رضا، عنایت‌الله، غلامرضا کورس، محمدعلی امام شوشتری و علی اکبر انتظامی. 1350. آب و فن آبیاری در ایران باستان. شرکت سهامی چاپ.
فاگان، برایان 1936. سرآغاز: درآمدی بر باستان­شناسی (اصول، مبانی و روشها). ترجمۀ غلامعلی شاملو1382. جلد 1. حروفچینی، لیتوگرافی، چاپ و صحافی: سمت
فیلسوفی، ا. 1359. آب‌های زیرزمینی، قنات‌ها و چاه‌های عمیق در ایران. انتشارات دانشگاه تهران، 1359، 13 صفحه؛ 3 تصویر.
کرجی، ابوبکر محمدبن حسن حاسب (۱۳۸۸).انباط المیاء الخفیه [استخراج آب‌های پنهانی]. ترجمه حسین خدیوجم. به کوشش هوشنگ ساعدلو. مشهد: مؤسسه انتشاراتی قدس رضوی. صص. ۴۶۰
Beckett, P. “Qanat in Persia”, Journal of the Iran Society, Londres, 1 (4), 1952, pp. 125133.
Bemont, F., “L'irrigation en Iran”, Annales de Géographie, 52 (382), 1961, pp. 597-620.
Bemont, F., “Les villes de l'Iran”, Paris, 1969, 305 p., 9 pl., phot.
Butler, M. A. “Irrigationin Persia by kanats”, Civil Engineering, 3 (2), fév. 1933, pp. 96-73.
Berking, J., “Water Management in Ancient Civilizations: Editorial”, in: Jonas Berking (Ed.), Water Management in Ancient Civilizations, Berlin: Edition Topoi, 2018, 7–16.
Carl, T., “Techniques agricoles, milieu naturel et histoire de l'humanite'”, Bulletin de la société Géographique de Ligé, 3 (3#, 1967, pp.3-25.
Col. E. Noël, C.I.E., “Qanats”, journal of the Royal Central Asian Socirty, 41, 1944, p. 191-202.
Cressey, G. B., “Qanats, Karez and Foggaras”, The Geographical Review, 48 (1), 1958, pp. 2744.
English PW (1998) “Qanats and lifeworlds in Iranian plateau villages”. Yale F&ES Bulletin 103:187–205.
English, P. W., “The Origin and Spread of Qanats in the Old World”, Proceedings of the American Philosophical Society New York), 112 (3), 1968, pp.170-181.
Feilberg, C., “Qanaterne, Irans underjerdiske vandingskanales”, in: øst og-est Afghandelinger silegne de Professor A. Christensen, Kobenhavn: Munkgaard, 1945.
Forbes, R. J., “Studies in Ancient Technology”, 1re éd., Leyde: E. j. Brill, 1954-1955, 2e éd. 1964.
Forbes, R. J., “A History of Technology”, 2e éd. Oxford: Clarendon Press, vol.2, 1954, chap. 19, pp. 663-666.
Forbes, R. J., “Hyraulic engineering and sanitation”, in: Singer, C., et al. (Eds). 1956.
Furon, R. “Le problème de l'eau dans le monde”, Paris, Payot, 1963, 256 p.
Gasparin, A. C. “De, Cours d'agriculture, 3e éd”., Paris: Dusacq, 1850-1863, 6 vol. Gaauckler, P. (Dir)., Enquéte sur les installations hydrauliques romaines en Tunisic, Tunis, 1901-1904, vol.2
Goblot, H. (1979). “Les Qanats: Une Technique d’Acquisition de l’Eau”. Paris: Mouton. 231 pp.
Humlum, J. “karezes, construeein, funcionamiento y extension en el veigo mundo”, Congresso Geelogico Intarnacional XX, Mexico, 1956, Seccion I, pp. 155-171.
Hunt, R. E. 1984. “Geotecnical engineering investigation manual”. McGraw Hill.
Larry W. Mays 2010. “Ancient Water Technologies”. Springer Dordrecht Heidelberg London New York. 280 pages.
Karting, F, “Wasserwirtschaft in Iran”, Der kullurtechniker, 39, 1935, pp. 98-85 et 175-192.
Kobori, I. “Sur les qanats en Iran”, Chigaku-Zasshi (Revue de Géographie physique), 67 (2), 1958, pp. 25-36 (en japonais).
Kunin, W. N., “Les eaux locales du désert (en russe)”, Moscou: Ac. Des Science de I'URSS, 1959.
 
Kunin, W. N., “Eaux souterraines, trésor inconnu”, Courrier de I'Unesco, 17, jullet-aoû t 1964, pp. 14-22.
Kuros, G. R., “Iran's kampf um wasser”, Berlin, 1943.
Pacey, A, 1990. “Tecnology in World Civilization”. MIT Press, Cambridge. Massachusetts, 1990.
Planhol, X. de, Rognon, P., “Les zones tropicales arides et subtropicales”, Paris: A. Colin,1970, 488 p., ill., pl. carte en couleur.
Mays, Larry W 2010. Ancient Water Technologies. Springer Dordrecht Heidelberg London New York. 280 pages.
Rahn Perry, H. 1996. Engineering Geology: An Environmental Approach. ‎Pearson; 2nd Revised ed. Edition (August 2, 1996). 672 pages.
Stamp, D. (Dir.), “Historie de l'utilisation des regions arides”, Paris: Unesco (Researches sur la zone aride, 17), 1961, 427 p., fig.
Stratil-Sauer, G., “Kanats, Persiens künstliche Bewässerung sanlagen”, Die Umschau (Frankford), 41 (271), 1937, pp. 271 sq.
Stratil-Sauer, G., “Birdjand ein ostpersische Stadt” Mitteil des geographischer Gesellschaft, 92(4-6), 1950, pp. 106-118. Id.
Stratil-Sauer, G., “Iraniche-ironisches Fahrenbuch”, Vienne, Borotha Schoeler, 1952.
Stratil-Sauer, G., “Ostpersische Meridionalestrasse”, Abhandlungen der geogr. Gesellschaft in Wien, 17 (2), 1953, 92p. Id.
Tolman, C. F. “Ground Water”, New York/Londres: Mc Graw Hill, 1937, xvii+593 p.
Wolski, K. “Les Karez”. Folia Orientalia (Cracovie) ”, 6, 1964, pp. 179-206. Wright, E. W.
Wulff, “The TraditionalCrafts of Persia”, 1966, P. 282.1525-1.
Wulff. H. E., “The qanats of Iran”, Scientific American, 218 (4), 1968, pp. 94-105