Eight-legged Cheetah, a Survey on the Description of Jumping Spiders in al-Jāḥiẓ’s Kitāb al-Ḥayawān

Document Type : Research/Original/Reqular Article

Author

Department of History of Sciences Encyclopaedia of the World of Islam Tehran Iran

Abstract

al-Jāḥiẓ (163-255 H./ 780-868 AD) is indisputably the most prominent early Muslim zoologist, as his book entitled Kitāb al-Ḥayawān (Book of Animals) has been, over many centuries, the main reference of the next generations of Muslim Zoologists and other scholars who have somehow dealt in their essays with animals or animals’ role in Arabic culture. Besides different kinds of literature and verbal resources, antecedent and contemporary philologist’s essays, and other available monographs, the Arabic translation of Aristotle’s Historia Animalium, prepared by Syrian scholar, Yaḥya (John) Ibn al-Batrīq, was one of the most important al-Jāḥiẓ’s sources His influence of Aristotle was not only in the form of quotations and adaptations but also, he had many creative inspirations, which resulted in his personal contemplations of surrounding nature. A very illustrious case which discriminates his book from Aristotle’s thoughts and other Islamic zoological texts is a kind of spider with the Arabic name Layth. al-Jāḥiẓ’s detailed account of the hunting etiology of this arthropod shows his creative, active, and accurate nature observations, and could be matched the members of jumping spiders (Salticidae) in present zoology as well. Such comprehensive descriptions are especially important about animals that are not simply recognizable via their common names in old texts solely. Without al-Jāḥiẓ’s elucidation of Layth’s hunting method, it might have remained unknown in all historical texts of zoology, forever, or at best could have known as a kind of spiders. In none of his antecedents’ remained essays or Aristotle’s explanations about spiders, al-Jāḥiẓ’s account of Layth could be found. It seems that seeing a descriptive name of a kind of spider, namely λυκος in Aristotle’s Historia Animalium, has sought al-Jāḥiẓ’s its appellation, watched Layth in nature around and explained carefully whatever he has seen. This could also be an example showing al-Jāḥiẓ’s own ideas in nature description, and the independence of his book of animals from Greek resources.

Keywords

References

ابن اثیر. (1412ق/ 1992م). کتاب المرصّع فی الآباء و الامهات و الأبناء و البنات و الأذواء و الذّوات، چاپ فهمی سعد، بیروت: عالم الکتاب.
ابن خلّکان. (1968-1977). وفیات الأعیان و انباء الأبناء الزمان، چاپ احسان عباس، بیروت: دارالثقافة.
ابن سیده. (1316-1321ق). کتاب المُخَصَّص، [بولاق]: مکتبة الأمیریة.
ابن سینا. (1970). الشفاء، الطبیعیات، ج 3، الفن الثامن: الحیوان، چاپ ابراهیم مدکور و دیگران، [قاهره]: الهیئة المصریة العامة.
ابن قتیبه. (1405ق/1984م). کتاب المعانی الکبیر فی ابیات المعانی، بیروت: دار الکتب العلمیة.
ابن منظور. (1412ق/1998م). لسان العرب، چاپ علی شیری، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
ابوالحب، جلیل. (2001). نقول الجاحظ من ارسطو فی الحیوان، بغداد: دار الشؤون الثقافیة العامة.
ارسطو. (1977). طباع الحیوان، ترجمۀ یوحنا بن بطریق، چاپ عبدالرحمان بدوی، کویت: وکالة المکتوبات.
همو. (1978). اجزاء الحیوان، ترجمۀ یوحنا بن بطریق، چاپ عبدالرحمان بدوی، کویت: وکالة المکتوبات.
اسدی طوسی، علی بن احمد. (1365ش). لغت فرس، چاپ فتح الله مجتبائی و علی اشرف صادقی، تهران: خوارزمی.
انجو، حسین بن حسن جمال­الدین. (1351-1354ش). فرهنگ جهانگیری، چاپ رحیم عفیفی، مشهد: دانشگاه مشهد.
بُندَهِش. (1369ش). [گردآوری] فرنبغ دادگی، ترجمۀ مهرداد بهار، تهران: توس.
جاحظ، عمروبن بحر. (1385-1389ق). کتاب الحیوان، چاپ عبدالسلام محمد هارون، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
جوهری، اسماعیل بن حمار. (1420ق/2009م). الصِّحاح، تاج اللّغة و صحاح العربیة، چاپ محمد محمد تامر، أنس محمد شامی و زکریا جابر احمد، قاهره: دار الحدیث.
حاجری، طه. (1969). الجاحظ، حیاته و آثاره، قاهره: دارالمعارف بمصر.
دمیری، محمد بن موسی (1426ق/2005م). حیاة­الحیوان­الکبری، چاپ ابراهیم صالح، دمشق: دار البشائر.
شمس منشی، محمد بن هندوشاه. (1355ش). صحاح الفرس، چاپ عبدالعلی طاعتی، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
شهمردان رازی. (1362ش). نزهت­نامۀ علائی، چاپ فرهنگ جهانپور، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
طه نجم، ودیعة. (1405ق/1985م). منقولات الجاحظ عن ارسطو فی کتاب الحیوان، کویت: معهد المخطوطات العربیة.
فاخوری، حنّا. (1953). الجاحظ، قاهره: دارالمعارف بمصر.
قزوینی، زکریا بن محمد. عجایب المخلوقات و غرائب الموجودات، تصویر نسخۀ خطی شمارۀ 464 کتابخانۀ مونیخ.
همان. (1361ش). (تحریر فارسی)، چاپ نصراللّه سبوحی، [تهران]: کتابخانۀ مرکزی.
کاظمی، مرضیه. (1391ش). «درنا»، در دانشنامۀ جهان اسلام، تهران: بنیاد دایرة المعارف اسلامی.
ــــــــــــ. (1396ش). «سنگخوار»، در دانشنامۀ جهان اسلام، تهران: بنیاد دایرة المعارف اسلامی.
Aristotle. (1995). The Complete works of Aristotle, ed. by Jonathan Barnes. Princeton.
Harland, Duane P. and Jackson, Robert R. (2000) “Eigh-legged cats and how they see, a review of recent research on jumping spiders (Araneae: Salticidae), Cimbebasia, vol 16 (pp 231-240).
Jakob Elizabet, Long Sky, and Bruce Margaret, (2018). “Spiders – Hints for testing cognition and learning in jumping spiders”, Field and Laboratory Methods in Animal Cognition: A Comparative Guide, ed by: Bueno-Guerra N. & Amici F. (pp 381-400), Cambridge: Cambridge University Press. Doi: 10.1017/9781108333191.019.
Mackanzie, Dvid Neil (1990). A Concise Pahlavi Dictionary, London: Oxford University Press.
Sezgin, Fuat (1967), Geschichte des arabischen Schrifttums, Leiden: E. J. Brill.
 

Files

Share

How to cite

Statistics