بیرونی، ابوریحان. (1367ق/1948م). إفراد المقال فی أمر الظلال. حیدرآباد دکن: مطبعة دائرة المعارف العثمانیة.
ـــــــــــــــــ. (1367ش). التفهیم لأوائل صناعة التنجیم. به تصحیح جلالالدین همایی. تهران: مؤسسۀ نشر هما. چاپ چهارم.
ـــــــــــــــــ. (1373ق/1954م). القانون المسعودی. 3 جلد. حیدرآباد دکن: مطبعة دائرة المعارف العثمانیة.
خرقی، عبدالجبار. (1399ش)، منتهی الإدراک فی تقاسیم الأفلاک. تصحیح، ترجمه و پژوهش حنیف قلندری. زیر نظر حسین معصومی همدانی. تهران: میراث مکتوب.
کرمزاده، فرشاد و حنیف قلندری و غلامحسین رحیمی. (1398ش). «تعیین طول جغرافیایی مواضع زمین بر اساس ماهگرفتگی در کتاب تحدید نهایات الأماکن بیرونی.» پژوهشنامۀ تاریخ تمدن اسلامی، سال 52، شمارۀ 1. ص157-172.
کوشیار گیلانی. زیج جامع. نسخۀ شمارۀ 3418 کتابخانۀ فاتح، استانبول.
طوسی، خواجه نصیرالدین. (1993م). التذکرة فی علم الهیئة. تحقیق و تصحیح جمیل رجب. نیویورک: اشپرینگر.
ـــــــــــــــــ. (1399ش). الرسالة المعینیة و حل مشکلات معینیه. تحقیق سجاد نیکفهم خوبروان و فاطمه سوادی. تهران: میراث مکتوب.
Al-Bīrūnī. (1976). The Exhaustive Treatise on Shadows. Translation and Commentary by E.S. Kennedy. 2 vols. Aleppo: Institute for the History of Arabic Science.
Kennedy, E.S. (1959). “Bīrūnī’s Graphical Determination of the Local Meridian.” Scripta Mathematica, vol. 24, pp. 251-255. [Reprinted in Studies in the Islamic Exact Sciences, American University of Beirut, 1983, pp. 613-617].
ـــــــــــــــــ. (1963). “al-Bīrūnī’s on Determining the Meridian.” The Mathematics Teacher, vol. 66, pp. 635-667. [Reprinted in Studies in the Islamic Exact Sciences, American University of Beirut, 1983, pp. 618-620].
ـــــــــــــــــ. (1996). “Mathematical Geography.” Encyclopedia of the History of Arabic Science, 3 vols. Newyork. pp. 185-201
Mercier, E. (2020). “Meridians of Reference and Mathematical Geography in the Medieval Muslim West (9th-16th centuries).” e-Perimetron, 15 (2). pp. 98-113.
Neugebauer, O. (1975). A History of Ancient Mathematical Astronomy, 3 vols. New York: Springer-Verlag.
Ptolemy. (1984). Almagest. Translated and Annotated by G.J. Toomer. London.