New light on Imād al-dīn Shīrazī’s Life and Scientific Career and His place in the Medical Tradition in Iran

Document Type : Research/Original/Reqular Article

Author

The Academy of Persian Language and Literature

Abstract

عماد الدین محمود بن قطب الدین مسعود بن عماد الدین محمود بن فخر الدین احمد، نامور به عماد الدین شیرازی، نامورترین فرد خاندانی شیرازی بود که دست‌کم چهار نسل پیاپی از آنان از نیمۀ دوم سدۀ 9 تا نیمۀ نخست سدۀ 11 ق، پیشۀ پزشکی داشتند. عماد الدین به سبب نگارش مهم‌ترین تک‌نگاری فارسی دربارۀ آتشک (سیفلیس) شهرتی بسزا دارد اما به رغم این آوازه، در پژوهش‌های معاصر اشتباهات بسیاری دربارۀ او رخ داده‌است که بسیاری از آن‌ها ریشه در آثار سیریل لوید الگود، پژوهشگر انگلیسی تاریخ پزشکی ایران دارد. الگود، به رغم اشتهار به تسلط بر زبان فارسی و عربی‌دانی، به‌ویژه در ترجمۀ رسالۀ آتشک و نیز در بهره‌گیری از داده‌های منابع کهن دربارۀ این خاندان اشتباهاتی چشم‌گیر مرتکب شده است. مقالۀ حاضر کوششی است برای ترسیم چشم‌اندازی درست‌تر از زندگی و آثار عمادالدین.

Keywords

Main Subjects