علم فراست در منابع اسلامی

نویسندگان

1 استاد دانشگاه تهران ـ گروه تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی

2 پژوهشگر و دانشجوی دکتری تاریخ و تمدن ملل اسلامی

چکیده

پی‌ بردن به اخلاق و شخصیت آدمی از طریق مشاهدة‌ ظواهر جسمانی او، موضوع علم فراست یا دانش قیافه‌شناسی است که گروهی از متقدّمان و متأخّران دربارة آن سخن گفته‌اند، از جمله بقراط سده‌ها قبل از میلاد به این موضوع توجه کرده است؛ امّا تا پیش از ارسطو فراست علمی مستقل و شناخته شده نبود. در منابع اسلامی از افلیمون یونانی به عنوان صاحب‌نظر در «علم فراست» نام برده‌اند. علم فراست از طریق ترجمة منابع یونانی، به ویژه کتب طبّی، وارد جهان اسلام گردید و دانشمندانی چون رازی، ابن‌سینا، ابن رشد و جز اینان در این باب به بحث پرداختند و برخی از آنان نیز رساله‌ها و کتاب‌هایی مستقل در این موضوع تألیف کردند. رسالة فی الفراسة فخر الدین رازی یکی از این آثار است که لطف الله عزیز هروی (سدة هفتم ق) آن را به فارسی ترجمه کرده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

Exploring inner character of a person through his appearance is the subject of physiognomy which has been discussed by a group of scholars since past times up to now; for example Hippocrates -several centuries before Christ- paid attention to it. But physiognomy has not been counted as a known and independent science till Aristotle.
Islamic sources mentioned Polemon of Greece as an expert in physiognomy. It was introduced to Islamic world through translation of Greek sources, especially medical books. Scholars like R?z?, Ibn S?n?, Ibn Rushd and others discussed in this field and some of them wrote independent treatises and books in this regard. Fakhr al-D?n R?z?’s treatise entitled Ris?la fi al-Fir?sat is an example of these works. This treatise has been translated into Persian by Lut?full?h ‘Az?z Hiraw? (7th century A.H.).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Fir?sat
  • Aristotle
  • Polemon
  • Physiognomy
  • Fir?sat in Islamic sources